بررسی تنوع ژنتیکی برخی از اکوتیپ های گل گاوزبان ایرانی (echium amoenum fisch& mey.) نواحی شمال و غرب ایران با استفاده از نشانگرهای مولکولی rapd

در این تحقیق، از نشانگر مولکولی rapd برای تعیین تنوع ژنتیکی 16 اکوتیپ گل گاوزبان ایرانی (echium amoenum fisch& mey.) جمع آوری شده از برخی مناطق شمال و غرب ایران استفاده شد. به این منظور dna ژنومی با استفاده از روش ste استخراج و واکنش زنجیره ای پلیمراز (pcr) با استفاده از 23 آغازگر rapd بر روی dna ی ژنومی مورد مطالعه انجام گردید. از تعداد 438 نوار باندی قابل تشخیص ایجاد شده 385 باند (9/87٪) در بین اکوتیپ های مختلف چند شکلی نشان دادند. نوارهای باندی براساس وجود (1) یا عدم وجود باند (0) کد گذاری شد. برای تعیین میزان تشابه بین اکوتیپ ها، از ضریب تشابه دایس استفاده گردیده و براساس آن تجزیه خوشه ای به روش upgma انجام و دندروگرام مربوطه رسم گردید. تجزیه خوشه ای، اکوتیپ های مورد مطالعه را در 8 گروه اصلی طبقه بندی نمود. بیشترین تشابه (68/0) بین دو اکوتیپ قزوین- لرستان و کمترین میزان تشابه (33/0) بین اکوتیپ های جنت رودبار- گرگان مشاهده گردید. با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که تنوع ژنتیکی نسبتا خوبی بین اکوتیپ های گل گاوزبان ایرانی وجود دارد و نشانگر مولکولی rapd ابزار مناسبی جهت ارزیابی تنوع ژنتیکی بین اکوتیپ های گل گاوزبان ایرانی می باشد.